Onder dit motto verscheen jaren geleden een overzicht van forensische verschijnselen en hun betekenis op het oude deventermoordzaak.com forum.
Ik heb er ooit een kopie van gemaakt en opgeslagen:
http://www.deemzet.nl/documenten/pdf/CSI_Deventer.pdfIk steek dit keer eens op een andere manier in, meer overeenkomstig mijn motto: De duivel zit in de details.
Zo'n detail is de linker hand van het slachtoffer, deze hand is een echte 'silent witness'. Er zijn meerdere foto's van het slachtoffer op de plaats delict, hier toon ik de drie meest bruikbare details:
Zo op het oog niets aan de hand. Maar bekijk je de foto's door een 3D-brilletje, dan zie je zoveel meer:
(Groter op mijn website:
http://www.deemzet.nl/5/3/3/links.htm#3D)
De implicaties nu.
Dat de hand niet op de grond rust, maar een 'bruggetje' vormt, betekent, dat de weduwe niet op deze plek overleed. De hand lag niet op de grond, maar vermoedelijk op een object, of hing over een rand (denk aan een trap, een stoellening).
En de hand verstijfde in deze positie, dat kost enige tijd.
Hieruit kan worden afgeleid, dat het delict vele uren in beslag nam. Dat stemt overeen met de vondst van een vochtspoor door de gang -vanaf de trap naar de woonkamer.
Dat de hand geheel verstijfd moet zijn geweest tijdens die verplaatsing en de mededeling tijdens de sectie, dat de kaak nog sterk verstijfd was, geeft aan, dat de periode tussen deze twee tijdstippen niet al te groot kan zijn geweest - zie de bespreking van dit onderwerp in de referentie hierboven.
Nog een ander aspect kan worden waargenomen aan de hand:
Na het overlijden stopt de hartslag en gaat het bloed bezinken. De spieren ontspannen zich en de huid wordt geheel doorbloed. De cellen gebruiken de laatste restjes zuurstof, waardoor het bloed paars kleurt.
Alles bij elkaar levert dit het fenomeen livor mortis op (levervlekken), dat zich openbaart als paarse vlekken, die zich verzamelen aan de onderzijde van het lichaam en van de extremiteiten (handen en voeten als het zo uitkomt).
De handen van het slachtoffer bevatten opvallend veel bloedcellen, ook de rechter hand:
Ook dit draagt bij aan het eerder geschetste beeld: het slachtoffer verkeerde in een totaal andere positie, toen zij overleed en enige uren daarna.
Het livor mortis proces is in de eerste uren nog 'beweeglijk'; wordt het slachtoffer verplaatst, dan veranderen de patronen alsnog. Tot een zekere limiet.
Uit het sectieverslag blijkt, dat tussen de vondst van het slachtoffer en de sectie er nog steeds verandering optrad, hetgeen weer een beperking stelt aan het moment, waarop het slachtoffer overleed (hooguit 24 uur voordat zij werd gevonden, maar eerder nog binnen de 12 uur). Zie ook:
https://www.youtube.com/watch?v=zt5wpmwjJcc